خبرگزاری حوزه | تاریخ بشر با همه درازای خود اما کمتر از یک هزارم خود را روایت می کند. چون بخش های عظیمی از این تاریخ هیچ اتفاق قابل ذکری را در خود جای نداده و رفتار قابل ستایش یا نکوهشی را در بر نگرفته است.
تاریخ ایران زمین نیز حکایت از برهه های متفاوتی دارد که برخی سراسر افسوسند، اما همین تاریخ مملو از برهه هایی است بسیار درخشان و افتخارآمیز.
وقتی آرش تیر در چله کمان نهاد و با تمام جان آن را از فراز دماوند بسوی توران روان ساخت.
وقتی کاوه با جمعی از جوانان بر علیه ضحاک شورید و او را سرنگون نمود.
وقتی جوانان عاشق وطن در چالدران برای دفاع از خاک در خون غلطیدند ولی در برابر سلطان سلیم عثمانی پا پس نکشیدند.
وقتی سه مرزبان پل جلفا تصمیم گرفتند در برابر لشگر متفقین بایستند و به شهادت برسند اما ننگ فرار را برای خود نخرند.
وقتی مردم تهران عزم جزم کردند تا در برابر تهدید شاه و نقشه ژنرال هایزر در ۲۱ بهمن حکومت نظامی را بشکنند و به خیابان بیایند.
وقتی مردم آبادان تصمیم گرفتند ۳۴۹ روز بدون سلاح و امکانات در حصر، مقاومت کنند تا این شهر هم مانند خرمشهر اشغال نشود.
وقتی مردم تهران و دیگر شهرها در موشک باران ناجوانمردانه صدام در شهر ماندند و مقاومت کردند تا دشمن را از ترفند ایجاد رعب و وحشت خلع سلاح کنند.
اکنون نیز کشور در معرض تهدید دشمنان انسانیت و قاتلان سفاکی است که جان و ایمان و وطن را تهدید می کنند. عزم آهنین دلیرمردان و شیر زنان این سرزمین کهن و این آسمانی وطن ضامن رقم خوردن برهه ای دیگر در تاریخ این مرز پرگهر و مردمان بلند اختر است.
عزم و مقاومتی که سبب می شود تا دیوان و اهریمنان چشم طمع بر این ملک و ملت نداشته باشند و تا سالهای سال مادران قصه این مقاومت ستودنی را برای فرزندان خود روایت کنند و ادیبان بلند آوازه¬ی این مُلک هنر، نسل در نسل بر این شجاعت و ایستادگیِ در برابر ظالم، حماسه ها بسرایند.
هموطن! اهریمنان روزگار عزم الهی و آهنین من و تو را هدف گرفته اند و تاریخ چشم در عزم و هزم من و تو یا ترس و یاس ما دارد تا صفحه ای زرین یا برهه ای خفت بار را برای آیندگان روایت کند.
فراموش نکنیم دادار همه عالم و این دیار با ماست و تنها در صورتی برای ما رهایی از تشویش و غم را رقم می زند که خود بخواهیم و او را نصرت دهیم.
روح الله حبیبیان
نظر شما